- ربیعه بن یحیی (رَ عَ تِ نِ یَحْ یا)
ابن معاویه، معروف به اعشی تغلب از بنی تغلب. شاعری بود که در دوران خلافت امویان شهرت یافت. زادگاه ربیعه در اطراف موصل بود، به شام مسافرت کرد و در آنجا به ولید بن عبدالملک پیوست و به مدح وی پرداخت. یاقوت گفته است: ربیعه مسیحی بود و بمذهب مسیحی درگذشت گاهی در بادیه و زمانی در شهر اقامت می ورزید. مرگ وی به سال 92 هجری قمری روی داد. (از اعلام زرکلی چ جدید ج 3). و رجوع به معجم الادباء ص 207 ج 4 شود